سکوت

فرسود پای خود را چشمم به راه دور/ تا حرف من پذیرد آخر که: زندگی/ رنگ خیال بر رخ تصویر خواب بود./ دوستان اکثر شعرهایی که توی این وبلاگ هست به غیر از نوشته های خودم از کتاب (هشت کتاب ) سهراب سپهری هستش. خوشحال میشم قابل بدونید و اگر خواستین شعر هاتون رو واسم خصوصی بزنید تا با اسم خودتون توی وبلاگ قرار بدم. نظر هم فراموش نشه. مرسی

صفحه نخست

پست الکترونیک

آرشیو وبلاگ

پیوندهای روزانه

ساختن وبلاگ
شماره پیمان کارها
حمل ته لنجی با ضمانت از دبی
خرید از چین
قلاده اموزشی ضد پارس سگ
الوقلیون
آرشیو پیوندهای روزانه

آرشیو موضوعی

نوشته های خودم
شعر های سهراب
سروده های دوستان
شعر های امام خمینی(ره)

برچسب‌ها

نویسندگان

زهرا حبیبیان

پیوندها

هدیه صلوات آنلاین
وبلاگ اشعار کامل شاعران
سایت افزایش آمار و رتبه آلکسا
درج آگهی رایگان
نت گشت
فروشگاه سی و سه پل شاپ
الياس دانلود
دنیای اسمس
روستای کارتا سلطان ابراهیم(ع)واقاشرف الدین(ع)
گلبرگی از خنده
درچه مروارید کوچک
وبلاگ فاطمه
افشاگر
سوز چت
دخترونه
پوزخند
رویای خیس
مسیرت مشخص امیرت مشخص نکن دل دل ای دل بزن دل به دریا
شعر نو
مموشی
زندگی جاریست...
جی پی اس موتور
جی پی اس مخفی خودرو

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک ابتدا ما را با عنوان نون و شعر و آدرس noonvasher.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.

دیگر امکانات

قالب وبلاگ و ابزارهای روزگذر

ابزار پرش به بالا


سکوت غمم گرفته است.. تو بگو چگونه میان این دنیای پر از سکوت با این صدای بلندم زندگی کنم؟ زهرا 92/6/11 + نوشته شده در دو شنبه 11 شهريور 1392 ساعت 16:41 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


صداقت صادقانه گویمت که صادقانه ترین شعرم تو هستی بی پروا با دلی صاف. توای که با سادگی ات موسیقی ذهنم را کوک میکنی و عاشقانه داستان سرایی میکنی. بسرا از زیبا ترین ها بی پروا بادلی صاف. بدون کلک به من نشان بده زلالیه چشمانت را و آرامش ابدیت به من عطا کن. ای بهاری ترین زمستان زندگی... (زهرا 92/6/7) + نوشته شده در پنج شنبه 7 شهريور 1392 ساعت 15:24 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


معرفت این روزها معرفت راهم میفروشند قیمتی ندارد، ارزان ،ارزان گاهی اوقات دل شکسته ای میگیرند، نیم کیلو معرفت میدهند. حتی گاهی احساس با ان عوض میکنند. من دیده ام در آموزشگاه های آزاد کلاس بی معرفتی میگزارند. جالب انسان هایی هستند در این مزرعه اما عجیب است... با این همه معرفت های خوب و بد هنوزهم کسی احساس زنبور را به گل نمیفهمد. چقدر حیف، آسمان این مزرعه بوی بی معرفتی میدهد. (زهرا 92/6/4) + نوشته شده در چهار شنبه 6 شهريور 1392 ساعت 21:46 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


جوانی ساعت ها به جوانی ام نگریستم اما، کودکی در آن نیافتم. سالهاست که در بی خبری ام... (زهرا 92/5/30) + نوشته شده در پنج شنبه 31 مرداد 1392 ساعت 14:50 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


خدای طلائی دلم گرفته است. دلم به طول جاده ای تا خدا گرفته است حتی اندازه ی تنهایی ماه این روزها دلتنگ خورشیدم تو ای کبوتر طلائی رنگ بیا و به آسمان ماه ، غریبه دلم پر بکش بیا و طلا کوبم کن دلم گرفته است اما، طلائی جاده ی خدایی شدنم شوق پریدنی دارد بی وصف. حالا دیگر دلی ندارم. بدون آسمان و با خدای طلائی زندگی میکنم. (زهرا 92/5/30) + نوشته شده در پنج شنبه 31 مرداد 1392 ساعت 14:33 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


زندگی خوشحال است زندگی،سرود از عشق سرود از نفرت سرود باغم سرود با شادی سرود حرف ها با من زد غم ها با من گفت عاشق ها با من شد جدایی ها با من کشید. اما هنوز، زندگی خوشحال است او به من میگوید: آسمان ،آفتابیست چلچله می خواند روزگار اینقدر هم بد نیست. این روز ها زندگی، آواز هم میخواند. این روزها زندگی، زندگیست... (زهرا 92/5/27) + نوشته شده در چهار شنبه 30 مرداد 1392 ساعت 12:30 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


باران وای باران ، باران شیشه ی پنجره را باران شست از دل من اما چه کسی نقش تو را خواهد شست؟ باز باران ،باران در دلم نم نمکی، از سکوتت بر جا مانده که چه سخت است این دوریه تو، که چه بی تاب میشوم از غم تو، و چه آسان میروم از دل تو. وای باران،باران شیشه ی پنجره را باران شست بر صفحه دل من اما، چه کسی نقش قلم خواهد زد، این نگار غم تنهایی را... (زهرا 89/9/13) + نوشته شده در دو شنبه 28 مرداد 1392 ساعت 20:23 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


او و زمین در انتظار رسیدن ستاره ایست. ستاره ای آبی اینقدر آبی که تمام قلب ها در آن حل میشود. چه حل شدن لذت بخشی... (زهرا 92/5/27) + نوشته شده در دو شنبه 28 مرداد 1392 ساعت 20:17 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد


خسته ها آسمان آفتابیست آفتابی تر از همیشه . ومن در کنار آن علف های همیشه خسته ی زمین نشسته ام چه آرامشی دارند خسته ها ساکت، و بی دغدغه نشسته اند ، و فقط گوش میکنند . چه همرازهای خوبی هستند. ای کاش همیشه همینقدر آسمان آفتابی بود . ای کاش همیشه علف های خسته ی زمین گوش میکردند به درد دل من ای کاش چیزی عوض نمیشد اما، در غروبی سرخ و بی صدا سایه ای تاریک، سایه ای تاریک تر از تاریکی دل شیطان به علف ها حمله میکند علف های ...بی صدای ...خسته. آسمان میگیرد، و خورشید، تنهاتر از همیشه میشود بدون خسته ها... (زهرا 92/26/5) + نوشته شده در دو شنبه 28 مرداد 1392 ساعت 19:46 توسط زهرا حبیبیان \|

	صفحه قبل 1 صفحه بعد